Wielki powrót i NIBY- RAVIOLI :)

Witajcie!!
Wróciłam już po szkoleniu do domu. Muszę przyznać, że oprócz bliskich w Gdańsku najbardziej brakowało mi GOTOWANIA :). Dlatego zaraz po powrocie zabrałam się właśnie za niby- ravioli. Dlaczego niby?? Ponieważ za nic w świecie nie miałam cierpliwości żeby je sklejać, jak należy. Mam nadzieję, że wielbiciele kuchni włoskiej wybaczą mik ten nietakt :)

Składniki:

SOS:

• 2 cebule
• 6 ząbków czosnku
• 2 marchewka
• 3-4 łyżki oliwy
• suszony tymianek
• puszka pomidorów
• 1 pomidor świeży
• 1 zielona papryka
• kilka gałązek zielonej pietruszki
• sól, pieprz

FARSZ:

• 1 cebula
• 1 łyżka oliwy
• 400 g zielonego mięsa wieprzowego
• 1 jajko
• kilka gałązek zielonej pietruszki
• sól. pieprz

 A takie oto wspaniałe oliwy dostałam od mojej koleżanki K.

 

SOS

Cebulę obieram i siekam w drobną kostkę. Podsmażam na oliwie czosnkowej (naturalnie może być też zwykła). Kiedy będzie już szklista dodaję przeciśnięte przez praskę ząbki czosnku. Marchewkę obieram i ścieram na tarce o grubych oczkach. Całość podsmażam przez chwilę i dodaję tymianek. Dodaję pomidory razem z zalewą i duszę około pół godziny podlewając szklanką wody , często mieszając. Doprawiam jeszcze solą i pieprzem.

 

 

 

 FARSZ

Cebulę obieram, siekam znowu w drobną kostkę i podsmażam na oliwie. Dodaję mięso i smażę ciągle mieszając. Doprawiam solą i pieprzem, odstawiam do wystudzenia.

 

Ciasto do ravioli  robię tak, jak to na pierogi. Rozwałkowuję, kroję w równe kwadraty. Na każdym kwadraciku kładę łyżeczkę farszu i kilka listków zielonej pietruszki. Sklejam rożki tworząc trójkąty. (Prawdziwe ravioli mają kształt kwadratu).

 

  Wrzucam do gotującej się wody i gotuję około 5 minut. Wyjmuję łyżką cedzakową i podaję gorące z sosem.

 SMACZNEGO :)